Евангелие на денот: Свето евангелие според светиот апостол Марко 9:17-31
| 17. | Тогаш еден од народот одговори и рече: „Учителе, го доведов при Тебе сина ми, во кого има нем дух; |
| 18. | и секогаш, каде и да го фати, го кутнува, и тој се запенува, и крцка со забите, и се здрвува. И им кажав на учениците Твои да го изгонат, но тие не можеа.” |
| 19. | А Исус одговори и рече: „О, роде неверен, до кога ќе бидам со вас? До кога ќе ве трпам? Доведете го при Мене!” |
| 20. | И кога го доведоа кај Него – штом го виде, веднаш духот го стресе; и тој падна наземи и се валкаше запенет. |
| 21. | Го праша Исус татка му: „Колку време има откако станува тоа со него?” Тој одговори: „Од детинство; |
| 22. | и многупати духот го фрлал во оган, и во вода, за да го погуби; но, ако можеш, смили се над нас и помогни ни!” |
| 23. | А Исус му рече: „Ако можеш да поверуваш? Сe е можно за оној што верува!” |
| 24. | И одеднаш таткото на момчето извика и со солзи рече: „Верувам, Господи, помогни му на моето неверие!” |
| 25. | А Исус, штом виде дека се собра многу народ, му забрани на нечистиот дух и му рече „Дух нем и глув, Јас ти заповедам: излези од него, и не влегувај веќе во него!” |
| 26. | И кога извика, силно го стресе и излезе; а момчето беше како мртво – така што мнозина велеа дека умрело. |
| 27. | Исус, пак, откако го фати за рака, го исправи; и тоа стана. |
| 28. | И кога влезе Исус во една куќа, учениците Негови Го прашаа насамо: „Зошто ние не можевме да го истераме?” |
| 29. | Им одговори: „Тој род си ништо не може да се истера, освен со молитва и пост.” |
| 30. | И кога излегоа оттаму, минеа преку Галилеја; и Он не сакаше некој да разбере. |
| 31. | Оти ги учеше учениците Свои и им велеше дека Синот Човечки ќе биде предаден во човечки раце, и ќе Го убијат, и на третиот ден по убивањето ќе воскресне. |
Апостол на денот: Послание на светиот апостол Павле до Евреите 6:13-20
| 13. | Бог, кога му ветуваше на Авраама, бидејќи немаше ништо поголемо, во што би се заколнал, се заколна во Себеси, |
| 14. | велејќи: „Навистина ќе те благословам и преблагословам, ќе те размножам и преумножам”, |
| 15. | и така, со долго трпение, тој го доби ветеното. |
| 16. | Луѓето, пак, се колнат во погорно од себеси, и клетвата како потврда на секоја нивна препирка тура крај. |
| 17. | Затоа Бог, кога на наследниците на ветувањето сакаше нарочно да им ја покаже Својата неизменлива волја, посведочи со клетва, |
| 18. | та преку две неизменливи работи, во кои не е можно Бог да излаже, да имаме голема утеха и ние, кои што прибегнуваме да се прифатиме за надежта, што ни е дадена, |
| 19. | а која е за нашата душа цврст и сигурен ленгер, и кој влегува дури зад завесата, |
| 20. | каде што Исус за нас влезе најнапред, откако стана вечен Првосвештеник по чинот Мелхиседеков. |
Поука на денот: Свети Јован Лествичник
Според природата, молитвата е сопостоење и единство на човекот со Бога. Според дејството, таа е одржување на вселената, помирување со Бога, мајка на солзите и нивна ќерка истовремено, смилостивување за гревовите, мост со којшто се преминуваат искушенијата, панцир кој штити од секоја мака, разбивање на демонските напади, служба на ангелите, храна на сите бестелесни, идно радување, бесконечен подвиг, извор на добродетели, причинител на благодатните дарови, невидливо напредување, храна за душата, просветлување на умот, секира за очајанието, потврда на надежта, ослободување од тагата, богатство на монахот, ризница на тихувателот, смалување на гневот, огледало на духовниот напредок, показател на духовната мера, откривач на духовната состојба, претскажувач на идните добра, предзнак на вечната слава. За оној којшто вистински се моли молитвата е суд Господов, судење пред престолот Негов пред Страшниот Суд.
