Евангелие и поука на ден
 

 

Евангелие и поука за 26/04/2024

Почеток
 
 

Паримија на денот: Книга пророк Исаија 66:10-24

10. Развеселете се со Ерусалим радувајте се за него сите, што го сакате! Радувајте се со него радосно сите што тагувате по него,
11. за да се храните и наситувате од градите на утехите негови, да се опивате и насладувате од изобилната слава негова.”
12. Зашто вака вели Господ: „Ете, ќе навртам кон него мир како река, и богатство на народите – како поток, кој се разлива, за ваша наслада; на раце ќе ве носат и на колена ќе ве милуваат.
13. Како што некого го утешува мајка така ќе ве утешам и Јас; ќе бидете утешени во Ерусалим.
14. И ќе го видите тоа, и ќе се зарадува срцето ваше, и коските ваши ќе цутат како свежо растение, и раката на Господа ќе се јави врз слугите Негови, а на непријателите свои Он ќе се разгневи.
15. Зашто, ете, ќе дојде Господа во оган, и колите Негови – како виор, за да го излее гневот свој со јароста и заплашувањето Свое – со пламнат оган.
16. Зашто Господ ќе суди со оган и со мечот Свој над секоја плот, и многумина ќе бидат убиени од Господа.
17. Оние, што се оветуваат и очистуваат во шумичките еден по друг, кои јадат свинско месо и гадотии и глувци, – сите ќе загинат вели Господ.
18. Зашто Јас ги знам делата нивни и мислите нивни; ете, ќе дојдам да ги соберам сите народи и јазици, и тие ќе дојдат и ќе ја видат славата Моја.
19. И ќе ставам на нив белег, и од преживеаните меѓу нив ќе испратам кон народите: во Тарсис, во Фуд и Луд, во Мосох, во Товел и во Елада, и во далечните острови, кои не чуле за името Мое и не ја виделе славата Моја; и тие ќе му ја објават на народот славата Моја,
20. и ќе ги претстават сите ваши браќа од сите народи како дар на Господа на коњи и коли, на носилки, на маски и на брзи камили, – на Мојата света гора, во Ерусалим, вели Господ, – исто како што синовите Израилеви принесуваат дар во домот Господов во чист сад.
21. И од нив ќе земам свештеници и левити, вели Господ.
22. Зашто, како што новото небо и новата земја, кои Јас ќе ги создадам, ќе бидат секогаш пред лицето Мое, вели Господ, така ќе постои и потомството ваше и името ваше.
23. Тогаш од месец на месец, и од сабота во сабота ќе доаѓа секоја плот пред лицето Мое на поклонение, вели Господ.
24. И ќе излегуваат и ќе ги видат труповите на луѓето што отстапиле од Мене; зашто црвот нивни нема да умре, ниту огнот нивни ќе угасне и ќе бидат одвратност за секоја плот.

Паримија на денот: Прва книга Мојсеева (Битие) 49:33;50:1-26

33. И престана Јаков да им говори на синовите свои, го повлече нозете во постелата, па умре – и се прибра кај предците свои.
1. Тогаш Јосиф падна врз лицето од таткото свој, плака над него, и го целива.
2. И им заповеда Јосиф на гробарите, кои беа во негова служба, да го погребат таткото негов; и гробарите го погребаа Израилот.
3. И изминаа четириесет дена, зашто така се бројат деновите погребни, и го оплакуваше седумдесет дена.
4. Штом изминаа деновите на жалоста, им рече Јосиф на големците Фараонови, велејќи: „Ако сум нашол милост пред вашите очи, зборувајте со Фараонот и речете му:
5. »Таткото мој ме заколна пред да умре и ми рече: – Во гробот мој, што го ископав во земјата хананска, таму да ме погребеш.« – Па сега би сакал да одам и да го погребам таткото мој, а потоа ќе се вратам.” И му рекоа на Фараонот според зборовите Јосифови.
6. А Фараонот му рече на Јосифа: „Оди и погреби го таткото твој, штом те заколнал.”
7. Потоа отиде Јосиф да го погребе таткото свој. А со него појдоа и сите слуги Фараонови, старешини од земјата египетска,
8. и целиот дом Јосифов и браќата негови, и целиот дом на таткото негов и роднините негови. Овците и говедата ги оставија во земјата Гесем.
9. Со него тргнаа, исто така, коли и коњаници, толку многу, што претставуваа голема погребна придружба.
10. А кога дојдоа во Горни Хатад, кој е од онаа страна на Јордан, заплакаа таму многу силно и жално. И Јосиф го оплакуваше својот татко седум дена.
11. А луѓето од онаа земја хананска кога видоа плачење во Горни Хатад, рекоа: „Голема жалост имаат Египтјаните.” Затоа тоа место го нарекоа „Абел Мисраим”, односно, плач египетски: што е отаде Јордан.
12. И му направија синовите негови онака, како што им беше заповедал;
13. го однесоа синовите негови во земјата Хананска, и го погребаа во пештерата на нивата Макпела, што беше ја купил Авраам од Хетеецот Ефрон, спроти Мамре, за да има гробница.
14. А Јосиф се врати во Египет, – тој и браќата негови, и сите, кои беа на погребението на неговиот татко.
15. Кога видоа браќата Јосифови дека нивниот татко умре, си рекоа; “Да не би да си спомни Јосиф за нашата омраза, па да ни одмазди за сето зло, што му го направивме!”
16. Затоа дојдоа и му рекоа на Јосифа: „Татко ти остави клетва пред да умре и рече -
17. »Вака кажете му на Јосифа: Прости им ја на браќата твои неправдата и гревот нивни, што ти го направија.« И ете, сега прости им го гревот на слугите на татковиот Бог.” А Јосиф заплака, кога му го рекоа тоа.
18. Потоа дојдоа пред него и рекоа: „Еве, ние сме слуги твои.”
19. Јосиф им рече: „Не плашете се, бидејќи јас сум по Бога.
20. Вие помисливте лошо за мене, но Бог тоа го обрна во добро, за да се изврши она, што денес се случува: да се прехранат многу луѓе.”
21. И им рече: „Не плашете се, јас ќе ве прехранам вас и вашите домови.” Така ги утеши, зборувајќи угодно.
22. И продолжи да живее Јосиф во Египет, самиот тој и браќата негови и целиот дом на таткото негов: поживе сто и десет години.
23. И ги виде Јосиф синовите Ефремови до третото колено; а и синовите на Махир, синот Манасиев, што се родија на колената Јосифови.
24. Тогаш им рече на браќата свои, велејќи: „Јас ќе умрам; но Бог вас секако ќе ве посети и ќе ве изведе од оваа земја во земјата, за која им се заколнал Бог на нашите татковци – на Авраама, на Исака и на Јакова.”
25. Па ги заколна Јосиф синовите Израилеви и им рече: „Кога Бог ќе ве посети вас, вие тогаш понесете ги коските мои одовде со вас!”
26. Потоа умре Јосиф кога имаше сто и десет години. И, го погребаа, го положија во ковчег во Египет.

Паримија на денот: Книга Мудри Соломонови изреки 31:8-31

8. Синко, отворај ја устата своја за слава Божја и на сите суди им по правда.
9. Отворај ја устата своја и праведно суди, и заштитувај ги и сиромавиот и немоќниот.
10. Кој ќе најде жена добродетелна? Таа е поскапа и од најскапоцените камења.
11. Срцето на мажот нејзин е убедено во неа, тој нема да остане без добивка;
12. таа ќе му прави добро на мажот свој, во сите дни од животот негов.
13. Набавува волна и лен, и весело работи со рацете свои.
14. Таа е како трговски кораб, – оддалеку си донесува храна.
15. Таа станува уште преку ноќта и дава храна во куќата своја и им определува работа на слугинките свои.
16. Ќе помисли ли за нива, ја купува; од плодот на рацете свои си насадува лозје.
17. Ја препашува со сила половината своја и ги зацврстува мишките свои за работа.
18. Таа гледа колку е добро што работи, и светилката нејзина не се гасне ноќе.
19. Ги протега рацете кон фурката, и прстите нејзини се фаќаат за вретеното.
20. Дланката своја му ја отвора на сиромав, и раката своја на оној, кој има нужда, му ја подава.
21. Не се плаши од студ за челадта своја, зашто сета челад нејзина е облечена во двојни алишта.
22. Таа си ткае покривачи; он висон и пурпур е нејзината облека.
23. Мажот нејзин е познат кај портите, кога седи со старешините на земјата.
24. Таа работи покривки и ги продава, на Финикијците и појаси на Хананејците.
25. Здравје и убавина е нејзината облека, и весело гледа на иднината.
26. Со мудрост ја отвора устата своја, и кротка поука има на јазикот нејзин.
27. Го надгледува домаќинството свое и не јаде леб во леност.
28. Стануваат децата и ја ублажуваат, – мажот, и тој ја фали:
29. »многу жени добродетелни имало, многу од нив стекнале богатство и сила, но ти ги надмина сите.«
30. Миловидноста е примамлива и убавината – суетна; но жена, која се плаши од Господа, е достојна за пофалба.
31. Дајте ? од плодовите на нејзините раце, и нека се прославува при мажот нејзин, при градските порти!

Поука на денот: Старец Софрониј Сахаров

Единствено што нe привлекува е Христос, Неговата личност. И должни сме да Го живееме Христа како мерило на секое естество, божествено и човечко. Во Христа го имаме својот Бог Создател. Во Христа го имаме примерот, откровението на Планот Божји за човекот. Љубовта Христова секогаш треба да го исполнува нашето срце. Во Бога не живееме со интелектуално размислување. Бог ни се открива преку Своите енергии. Христа го живееме како наш личен живот, а не само надворешно.