Став на Црквата на Грција за „истополовите бракови“ и за посвојувањето деца од нивна страна (29.01.2024 11:07)
Свештениот Синод на Јерархијата на Црквата во Грција на 23 јануари 2024 година се собра на вонредна седница со единствена тема, да расправа околу прашањето по однос на објавеното озаконување на брак и „посвојување деца“ за истополовите двојки.
По вообичаената молитва, членовите на Светиот Синод го слушнаа излагањето на Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот на Месогеја и Лавриотика г. Николај, по што следеше дискусија, на која се изразуваа ставовите на Црквата на Грција во врска со оваа тема, после што беше објавено:
1. Теологијата на Црквата за бракот произлегува од Светото Писмо, од учењето на Отците на Црквата и од одредбата за Светата Тајна Брак и се покажува јасно во чинот на тоа Таинство.
Целта на христијанскиот брак е да се создаде добра брачна заедница и семејство, да се одгледуваат деца како плодови на љубовта во Христос на двајцата сопружници и нивната поврзаност со црковниот живот.
Црквата во однос на врската маж – жена и на децата прифаќа:
а) двојноста на половите и нивната комплементарност не се социјални измислици, туку потекнуваат од Бог. („И Бог го создаде човекот, по образ на Бога го создаде, маж и жена ги создаде. И Бог ги благослови, велејќи: плодете се и множете се…“ Бит.1, 27 – 28);
б) Светоста на заедницата помеѓу мажот и жената е слика на односот помеѓу Христос и Црквата. („Оној кој ја љуби жената своја, се љуби себеси… оваа тајна е голема, но јас ви зборувам за Христос и за Црквата“, Еф. 5, 28);
в) христијанскиот брак не е обичен договор за соживот, туку Света Тајна, преку која се дава Божјата благодат во врската на заедничарење на мажот и жената, со цел да се постигне нивниот заеднички пат кон обожение, а овој благословен пат се однесува на сите парови со или без деца;
г) таткото и мајката се составни елементи на детскиот и на возрасниот живот („Почитувај ги татка си и мајка си“, Исход 20, 12);
2. Очигледно дека Државата ги носи законите, но овој параметар ниту ја лишува Црквата од слободата на изразување, ниту ја ослободува од должноста да ги информира верниците, ниту може да укаже во што се состои гревот. Црквата не носи закони и не е одговорна за законите. Меѓутоа, ако премолчи, сноси најтешка одговорност и се самоукинува.
3. Договорот за заедничко живеење од 2015 година им ги даде на истополовите двојки сите права и можности кои произлегуваат од бракот, само со еден исклучок: неможноста за добивање деца преку посвојување или сурогатна бременост. Мотото „еднаквост во бракот“ има една цел: стекнување на деца од страна на истополовите двојки.
4. Беше објавено дека ќе се дозволат „истополовите бракови“ и „истополовото родителство“ преку посвојување и (со разни методи) преку сурогатна бременост.
Инспираторите на предлог-законот и неговите поддржувачи го промовираат укинувањето на татковството и мајчинството, претворајќи ги во неутрално родителство, го промовираат исчезнувањето на улогата на двата пола во семејството и го ставаат сексуалниот избор на хомосексуалните возрасни над интересите на идните деца.
Врз основа на предлог-законот, истополовите самохрани родители ќе можат на своето дете да му го наметнат својот партнер како „татко 2“ или како „мајка 2“.
6. Оваа законска иницијатива ги осудува идните деца да растат без татко или мајка, во една конфузна средина на родителските улоги. Семејството со еден родител е различен случај. Тоа предизвикува лишување од едниот родител, но не и конфузија на родителските улоги.
За разлика од тоа, хомосексуалното живеење ги предизвикува и двете. Покрај тоа, овие деца многу често нема да имаат можност да го запознаат својот биолошки родител. Исто така, нема да имаат лично искуство од присуството на спротивниот пол (за разлика од нивните хомосексуални родители) во хетеросексуална врска. Децата со татковци 1 и 2 или со мајки 1 и 2 (или повеќе) ќе бидат жртви на неприроден механизам на родителство.
7. Беше обнародено дека:
а) на истополовите двојки ќе им биде дозволено заедничко посвојување и посвојување од страна на истополовиот сопруг на родителот (што ќе важи и за денешните деца од сурогатната бременост);
б) во Грција нема да биде дозволена сурогатната бременост во корист на истополовите двојки, но ќе биде признаена доколку истата е легално направена во друга држава. Овие аранжмани ќе бидат поттик за експлоатација на ранливи жени.
Доколку ова се случи, станува збор за миниран предлог-закон со контрадикции и начини за заобиколување на забраните (преку бременост во странство), и така постои можност Грција да биде осудена од страна на Европскиот суд за човекови права (ЕСЧП) поради дискриминација, така што земјата ќе биде принудена и на својата територија да ја легализира сурогатната бременост.
7. Предлог законот не само што ги укинува нормите за биоетика, христијанските вредности и грчката семејна традиција, туку ги отфрла и правата на идните деца и улогата на половите како елементи на кохезијата во општеството – и тоа се однесува на секој, па макар некој и да не го прифаќа христијанскиот морал. Прашањето кое лебди неодговорено е: Која е суштинската причина за носење на оваа одлука, која целосно и темелно ја менува институцијата на бракот и на родителството и зошто е толку упорно промовирана?
8. Црквата на Грција ја признава само Светата Тајна на христијанскиот брак и го отфрла граѓанскиот брак без разлика на полот. Во овој случај, таа се спротивставува на граѓанските бракови на истополовите двојки, поради дополнителната причина, имено тоа што тие неизбежно доведуваат до истополово родителство преку посвојување или сурогатна бременост.
Оваа законска поставка е во спротивност со христијанската антропологија, како и со обврската на општеството да им обезбеди на децата благосостојба и правилно воспитување, но и со правото на децата да имаат татковско и мајчинско присуство и грижа.
Поради сите наведени причини и со чувство на пастирска одговорност и љубов, нашата Света Црква е категорично против предложениот предлог-закон.
9. Светиот Собор на Јерархијата одлучи:
а) да напише писмо во врска со своите ставови до почитуваните членови на Парламентот на Грција;
б) да го испрати ова соопштение до Светите храмови во недела, 4 февруари 2024 година и на народот да им овозможи достапен информативен материјал – проспекти, кои ќе се делат во Светите храмови. Ова соопштение ќе биде поставено и на веб-страницата;
в) да го задолжи секој почитуван Митрополит да продолжи, во рамките на својата епархија и во текот на својата пастирска грижа, со иницијативи за информирање и подигање на свеста, во однос на претстојната законска поставка и на институцијата на семејството.
Извор: Православна Црква на Грција
