Житие: Преподобна Елисавета
Во раната младост прими монашки чин во манастирот на Св. Козма и Дамјан во Цариград. Заради Христа и за спасението на својата душа живееше во тежок подвиг. Себеси се сметаше за невеста Христова, а овој свет за непостоечки. Од нејзината голема љубов кон Бога произлегуваше нејзината голема милосрдност кон луѓето, особено кон болните и страдалните. Со дарот што ? го даде Бог исцелуваше различни маки и болести кај луѓето. Ноќе на молитва ја видоа целата обвиена во небесна светлина. А нејзините мошти после смртта беа исцелителни, па на гробот притекнуваа мноштво болни и страдалници. Се упокои мирно во 540 година.
Тропар
Мажественоста на душата твоја сол стана за многумина кои малку се допреа до твоите за Христа подвизи, о блажена Мајко Елисавето, а Он те обдари со сила од која треперат демоните и чудата сведочат за љубовта со која Он ја прими ревноста твоја: јагнињата да се спасат и при Него приведат. Спомни си за нас, мајко преподобна, од светите мирни живеалишта.
