Житие: Свештеномаченик Јосиф Дамаскин
Светиот Јосиф ал-Хадад се родил во 1793 година, во Дамаск. Неговото семејство било по потекло од Бејрут. Уште од мал се здобил со извесно образование, се запознал со арапското писмо и малку со грчкиот јазик, но набргу бил принуден да го прекине школувањето за да му помага на татко му во работата. Обземен од жедта за знаење, тој дење работел, а ноќите ги минувал изучувајќи го Светото Писмо. По големите усилби што ги вложил во учењето, стекнал длабоки познанија на Божјиот закон. На деветнаесет години Јосиф се оженил, а на дваесет и четири бил ракоположен за свештеник од Антиохискиот Патријарх, а веднаш потоа бил поставен за главен економ на Патријаршијата. Поради апостолската ревност и красноречивоста го добил името „втор Златоуст“. Бил еден од првите следбеници на обновената Антиохиска Православна Црква, која многу векови се наоѓала под муслимански јарем. Убеден дека таква обнова може да започне само на изворите на православната духовност, тој се зафатил со поправање на многу литургиски, светоотечки и евангелски текстови. Изградил школа во Дамаск, која подоцна била наречена со неговото име, и предавал во Баламандската семинарија (1833 – 1840), која денес е универзитет. Живеејќи во сиромаштво, не сакал да зема пари од Црквата. Затоа, неговите деца работеле за да го обезбедат семејството. Во јули 1860 година, за време на колежот на христијаните во Дамаск, сите верници дошле во храмот, кој потоа бил уништен за време на тие настани. Свети Јосиф ги повикал парохијаните на трпение. Следното утро, на 27 јуни/10 јули, кога излегол од дома, упатувајќи се кон храмот со светите дарови, еден муслиман го препознал и викнал: „Тоа е тој, водачот на христијаните. Ако го убиеме него, ќе ги снема сите христијани!“ Муслиманите се нафрлиле на него и го исекле со секири, а со него и многу негови блиски луѓе. Потоа го развлекувале неговото тело на јаже по улиците и го влечеле сe додека не се раскинало на парчиња. Така свети Јосиф го утврдил своето пастирско служење со маченичка крв.
