Житие: Блажена Ксенија Петроградска
Многу работи од земниот живот на света Ксенија останале од нас луѓето сокриени и само Господ Бог ги знае. Родена помеѓу 1720 и 1730 година, а се упокоила околу 1800. Родена била во Петроград, Ксенија Григориевна, млада, убава и образована. Била омажена за дворски певец, полковник Андреј Тодорович Петров. Не се знае точно какво било нејзиното потекло, но самиот брак со угледен, богат и убав млад човек, сведочи за високиот сталеж на нејзините родители, како и за нејзиното образование и примерно поведение. По ништо Ксенија не се разликувала од своите врсници. Но, една вечер нејзиниот Андреј изненадно, иако млад и сосем здрав, починал на некоја забава. Ксенија тогаш имала 26 години. Немала деца, а сега останала и без својот љубен сопруг. Целото нејзино богатство повеќе немало никакво значење, затоа имотот го поделила на сиромаси. За роднините тоа бил знак дека од болка Ксенија полудела, дури до надлежните поднеле молба за да ја спречат во раздавањето на богатсвото. Молбата била прифатена и Ксенија била повикана на разговор. Но веднаш било констатирано дека вдовицата Ксенија е сосема здрава и дека има потполно право со својата имовина да располага самостојно. Смртта на саканиот сопруг на Ксенија ? открива колку е лажна и суетна среќата во овој земен живот. Ослободувајќи се од земното богатство, ја облекува униформата на својот сопруг и заминува во непознато на осум години. А кога се појавува во сиромашното предградие на Петроград, започнува сите да ги убедува дека не умрел нејзиниот Андреј, тука таа, Ксенија Григориевна. Затоа, не се отповикувала на името Ксенија, туку само на името на својот Андреј. На тој начин ги покајувала не само своите гревови, туку и гревовите на својот сопруг. Умирајќи за светот, блажената со целото свое битие се стремела кон Бога. Зачекорила на еден од најтешките патишта – мудроста ја прегрнала со облеката на лудост. Станала јуродива заради Христа. Тоа е еден од најтешките подвизи. Ксенија немала одредено место на живеење. Главно, по цел ден лутала по сиромашното предградие на Петроград, а најмногу престојувала во парохијата каде била црквата на светиот апостол Матеј. Невообичаено и сиромашно облечена, и речиси босонога, без постојано место на живеење. Нејзините алегорични приказни, кроткост и незлобливост, многу често биле исмевани и со подигрување и кај возрасните и децата. Но, пред очите на блажената секогаш бил ликот на невиниот Страдалник, Господ Христос, Кој понизно ги примил и поднесол обвинувањата и плукањето, и навредите, и распнувањето, и самата смрт. Сеќавајки се постојано на Христовите страдања, блажената покорно и мирно ги поднесувала сите навреди и потсмевања.
Тропар
Засакувајќи го сиромаштвото заради Христа, сега се насладуваш на бесмртната трпеза, со привидното безумие, безумието на светот го изобличи, со крсното смирение Божјата сила ја прими. Поради тоа стекна дар на чудотворна помош, Ксение блажена, моли Го Христа Бога да нe избави од секое зло преку покајание.
