Житие: Преподобен Јован Проѕорлив
До неговата дваесет и петта година беше дрводелец, а потоа гонет од неодоллива желба за постојана молитва се оддалечи во пустина и таму поживеа до својата смрт, т.е. до деведесеттата година. Телесен но како бестелесен. Проѕираше во срцето на секој човек што ќе му се приближеше и можеше да му го погоди и името и неговата желба и мисла. На царот Теодосиј му го прорекуваше исходот на битките; им прорекуваше на војводите, монасите и на секого којшто имаше потреба да дознае што се крие во темнината на идните денови за него. Еден кнез го молеше да ја прими неговата жена, која особено сакаше да го види. Светителот не сакаше да ? удоволи на празната љубопитност, туку во сон ? се јави на кнегињата таков каков што е. Кога жената му го опиша на мажот нејзиното видение, тој ? потврди дека ликот на Светителот е навистина таков. Своите посетители ги поучуваше за смирението како за основна добродетел, секогаш наведувајќи примери од животот како многубројни возвишени карактери гордоста ги урнала во прав, а ги навела на тешки гревови. Самиот издржа големи напади од демоните. Еднаш му се јави сатаната со множество демони во вид на сјајни ангели. Тие го гонеа да му се поклони на сатаната, мамејќи дека тоа е Христос. А светителот мудро им одговори: „На Царот мој Исус Христос јас Му се поклонувам секој ден; да беше ова Тој немаше од мене особено да бара токму сега да Му се поклонам“. По овие зборови целата зла сила исчезна како чад. Св. Јован Проѕорлив се упокои мирно коленичејќи на молитва, во неговата деведесетта година.
Тропар
Пустината цветови изнедри од твоите свети подвизи, оче преподобен Јоване,
небесата песнопоење за тебе на земјата предаде, свет пустиниче, кој Бога везден Го прославуваше, и Он, Благиот, трудот го восприема и дарови дарува чудотворни и проѕорливи за тебе на величание, а нас на поука и спасение ни бидат. Спомни си за нас пред Престолот на милоста, свет подвижниче Христов, Јоване.
