Житие: Преподобните Марко Гробар и Теофил Плачлив
Киевопечерски монаси. Св. Марко имаше толкава благодат што им заопведаше на мртвите и тие го слушаа. „Почекај, брате, до утре, зашто гробот не ти е готов,“ му рече на еден упокоен монах којшто беше веќе избањат и опеан, и монахот ги отвори очите и беше жив до другиот ден. Теофил непрестајно плачеше за своите гревови. Своите солзи ги пролеваше над еден сад. Пред смртта му се јави ангел и му покажа еден поголем сад исполнет со солзи. Тоа беа солзите на Теофил, оние што паднале на земја или ги истрил со раката или му се исушиле на лицето. Така на небото се знаат и се чуваат сите наши солзи, како и сите маки, трудови и воздишки за спасението. Овие Свети Божји слуги се упокоија во 11 век.
Тропар
Дарот даруван ти од Христа Бога, преку молитвите на Марко великиот, те умудри да го чекаш денот Господов, о Теофиле свети, и твоето покајание не беше изненадено од времето кое одминува. Моли се и за нас солзен саду, кој врлини собра, и душа излекува со благодатта Христова.
Кондак
Верата твоја чудесна Марко свет подвижниче, Господ ја зали со миомирисна простота, од каде блаженство изнедри кое и мртви воскреснува и души обременети утешува, о достојнославен затворениче. Застапи се за нас, ти, чие видело далечини не познава, по твоите молитви да стигнеме до Христа Бога, избегнувајќи ги митарствата.
